Aix-les-Bains aan het Lac du Bourget

een dagje cruisen

28 juli 2017

28 juli 2017

motorreis-2017

Het draaiknopje van de rijmodus staat vandaag bij de start van de rit op cruisen. Dit is een stijl van rijden die bedoeld is om weinig te moeten schakelen, weinig te remmen en weinig te accelereren. In deze modus is het mogelijk om ook van de omgeving en het landschap te genieten, al rijdend; het vizier hoeft bij deze snelheid niet gesloten te zijn zodat de geuren van het seizoen intens kunnen binnenwaaien in de helm. De overgangen van linkse bochten naar rechtse bochten verlopen vloeiend zonder smijt-, duw- en trekbewegingen. Het is eerder een wiegend zeilen door heuvels en velden.

Wim heeft de rit voor vandaag voorbereid. Het einddoel is Aix-les-Bains aan het Lac du Bourget. De weg er naartoe bevat enkele cols en bijhorende haarspeldbochten; toch is de tocht van vandaag eerder een ode aan de eenheid tussen mens - motor - omgeving.

Na drie snelle bochten links-rechts-links en het snelle gooien van de machine naar de andere kant van het evenwicht, blijkt dat bij een aantal motoren het knopje "automatisch" verder doorgedraaid is naar sportmodus in de bergen. Van zodra ze het merken, draaien de boys het knopje terug en cruisen we verder door de Alpijnse landschappen die een puurheid uitstralen die in Vlaanderen zeldzaam geworden is.

De stad Aix-les-Bains nodigt uit om er op vakantie te komen; er hangt een zuiders sfeertje. We rusten uit en recupereren aan de haven en verorberen er onze lunch. Daarna wandelen we nog even verder langs de boulevard naast het meer; we zetten ons nog een half uurtje neer aan een tafeltje in een parkcafé bij een espresso of café frappé.

Wim heeft op de terugweg stiekem een stukje offroad ingevoegd in de route; hij rijdt met een BMW GS en is erg behendig, niet alleen op het wegdek maar ook ernaast. Voor Jan en Joris met een Yamaha FZ8 is dat iets minder evident en ook voor mijn BMW C650GT is het behoedzaam rijden tijdens de afdaling op een stukje baan dat al lang geen baan meer is maar een verwilderde en kapot gevroren landweg, vol putten, scheuren en veel kleine en grote keien. Op het einde van de baan staat Wim naast zijn motor iedereen triomfantelijk op te wachten.

We zijn in de late namiddag weer terug thuis en nemen ruim onze tijd om de vier motoren eens grondig te poetsen. Wanneer de vrouwen thuiskomen, vertrekken we met de hele bende naar het zwembad. Het avondmaal wordt geserveerd in onze tuin op enkele meters van le Lac d'Annecy.

Het was onze laatste echte motordag. Morgen plannen we een familiedagje met iedereen samen.


schrijf een reactie op dit bericht